31 December 2014

Καθρέφτης ευτυχίας

Τον αποκαλούσαν σοφό. Εντυπωσίαζε τον περίγυρο του με το πόσο καλά είχε φιλοσοφήσει τη ζωή. Νοιαζόταν για τους άλλους. Μοιραζόταν με αυτούς τις συμβουλές για ευτυχία που του είχε διδάξει η ζωή: “Πρέπει να σκέφτεσαι θετικά”, “ξέχνα αυτά που σε κρατούν πίσω στο παρελθόν”, “πρέπει πάντοτε να είσαι ο εαυτός σου”..

Ο κόσμος τον ήξερε συνέχεια χαρούμενο.. γίνεται κάποιος να έιναι συνέχεια χαρούμενος; Οποιοδήποτε συναίσθημα έχει αρνητική έννοια, λύπη, θυμός κ.α. το είχε αντικαταστήσει με χαμόγελο και ένα μόνιμο ενθουσιασμό. Ξεκινούσε τη μέρα του διαβάζοντας “motivational quotes”, τέλειωνε τη χρονιά του κάνοντας απολογισμό και «new year’s resolutions», μια προσπάθεια αγάπης του μελλοντικού του εαυτού που θα έχει ξεπεράσει την έλλειψη που στο παρόν αισθανόταν.


Μια μέρα δεν άντεξε, μίλησε σε έναν φίλο που τον ρώτησε πώς μπορεί να είναι συνέχεια ευτυχισμένος: “Με βλέπετε όλοι ευτυχισμένο, δεν μπορείτε όμως να φανταστείτε πόσο μέσα μου υποφέρω”, του εμπιστεύτηκε. Ήταν μυστικό, δεν έπρεπε να το μάθει κανείς. Βρισκόταν στην αναζήτηση του χρυσού κανόνα της ευτυχίας και δεν έπρεπε να δείξει αδυναμία. Η αδυναμία ήταν για αυτόν σημάδι ότι ξεφεύγει από τους στόχους του. Αντίθετα, μοιραζόμενος τα αποφθέγματα σοφίας με τους γύρω του, ήταν ένας τρόπος να τα μιλά στον εαυτό του, με τους άλλους ως καθρέφτη του εαυτού του – αυτό που έκανε και τα πρωινά που διαβάζε “motivational quotes”. Το “υποφέρω” δεν έπρεπε να το πει στον καθρέφτη του. Εκεί, στην περίπτωση του φίλου του, σε κάποιον Άλλο το έλεγε..

Υπήρχε ακόμα κάποιος στον ίδιο περίγυρο: ο τρελός. Τον αποκαλούσαν έτσι διότι ο τρόπος ζωής του διέφερε από τις νόρμες της κοινωνίας, παρόλο που δεν δημιούργησε ποτέ πρόβλημα σε κάποιον, ίσα-ίσα οι άλλοι ήταν που διασκέδαζαν την ιδιεταιρότητά του. Φαινόταν ευτυχισμένος, όμως η ευτυχία του ήταν διαφορετική από του σοφού. Οι άλλοι έλεγαν ότι δεν μπορούσε να αντιληφθεί τα προβλήματα του κόσμου. Ίσως έλεγαν έτσι διότι δεν είχε κάποια σοφία να μοιραστεί μαζί τους. Αυτόν πήγε να συναντήσει ο σοφός.

“Και τώρα τι κάνω;” ρώτησε ο σοφός τον τρελό.
“Γιατί δεν κάνεις ψυχανάλυση;”

Σύντομα, μέσα στη ψυχανάλυση, κι αφού άρχισε να διαπιστώνει ότι πολλές επιλογές που θεωρούσε ιδιέταιρα δικές του, δεν είναι παρά ασυνείδητες εκφράσεις ταυτοποιήσης με κάτι Άλλο, ο σοφός διερωτάται: “Λέω πως πρέπει πάντοτε να είμαι ο εαυτός μου. Ποιος είναι όμως ο εαυτός μου;”


Άγγελος